Moje życie jako...

Naszła mnie chandra i powróciły wspomnienia .Miałam18 lat jak zostałam meżatką.  Myślę o tym jak by się potoczyło moje życie, gdybym tak szybko nie wyszła za mąż. Mój mąż był moim pierwszym mężczyzną. Był dumny, chwalił się wszędzie że byłam dziewicą.Kochałam go nad życie. żyłam,oddychałam, wszystko robiłam dla niego i z myślą o nim. nie był wart mojej miłości, pił, zdradzał mnie na prawo i na lewo, dopiero po 28 latach małżeństwa zrozumiałam o czym mówiła rodzina i znajomi. Nie wierzyłam im gdy mi mówili że mnie zdradza. Ślepo mu wierzyłam, był moją pierwszą i jedyną miłością. Nie dał mi nic a zabrał mi wszystko. Nie potrafię i nie chcę już zaufać nikomu nie ma miłości miłość to uczucie złudne, które trwa tylko chwilę, reszta to cierpienie.

Mój pamietniku dawno nie zaglądałam do ciebie. Minął długi, piękny i słoneczny weekend a jak zwykle sama. Brak pieniędzy i rodziny powoduje to że jesteś nikim, czujesz się zerem, nikomu niepotrzebna szmata. Tak,tak się czuję, gdybym mogła cofnąć czas to bym moje życie przeżyła inaczej. Kochany pamietniku Tobie mogę się wyżalić, wypłakać .Wiem,  użalamsię nad sobą, ale tak mi smutno i żle. Chciałabym tak wiele a zarazem tak mało.Mam swoje marzenia czy się spełnią ??????  NIE !!!!!! WIEM ŻE NIE. BO : jest kilka powodów. Wymienię ci tylko 3

1. Jestem starą prostytutką

2. nie mam pieniędzy

3. jestem sama

Tak, tak pamiętniku to gorzka prawda

A teraz Pamietniku napiszę ci o jednym z moich marzeń. Marzy mi się spotkanie nad wodą, przy grillu wśród znajomych i rodziny. Dzieci biegają, bawią się, śmieją, starsi siedzą drinkują,  rozmawiają, śpiewają a ja patrzę na nich i jestem szczesliwa i przez chwilę zapominam o moich kłopotach. Takie moje marzenie, ale nie dla mnie.